บทที่ 6 สูญเสีย
“จะเซอร์ไพรส์อะไรนะ” ซอนบียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตรงไปยังที่นัดหมาย
แต่เธอต้องรู้สึกไม่ดีจนต้องหยุดเดินมองซ้ายมองขวาเหมือนรู้สึกว่ามีคนเดินตามเธอมา
...ก็ไม่มีใครสงสัยคิดมากไปเอง...
หญิงสาวคิดในใจแล้วตัดสินใจเดินต่อ
หมับ!!
พรึบ!!
กรี๊ด!!!!!
“หุบปาก! ถ้าไม่อยากตาย!”
ตุ้บ!!
“อึก!” แต่ไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินต่อไปร่างบางถูกกระชากเข้าไปที่โขดหิน ร่างเธอถูกเหวี่ยงจนกระแทกก้อนหินอย่างแรง เป็นเหตุให้เธอรู้สึกจุกเสียดที่ท้องน้อยจนแทบขยับตัวไม่ได้!
“พะ...พวกแกเป็นใคร!” หญิงสาวเอ่ยเสียงเบาหวิวพร้อมเลือดสีสดที่ไหลอาบสองขา
“ละ...ลูก” ดวงตากลมโตสั่นระริกเมื่อก้มมองตรงหว่างขาเห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุด
“ก็เป็นผัวน้องไงคนสวย!” ชายร่างใหญ่ผิวเข้มพูดขึ้นพร้อมทำหน้าหื่นกระหายใส่หญิงสาว พร้อมพุ่งตรงเข้าประชิดตัว
“อย่านะ!”
“ออกไป!”
ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดร่างบางถอยกรูดหนี มือเล็กคว้ากำทรายไว้ในมือ
“อย่าเข้ามานะ!” ซอนบีพยุงตัวลุกขึ้น พร้อมกับความรู้สึกเจ็บปวดเมื่อตอนนี้เธอรู้ตัวว่าได้เสียทารกน้อยในท้องไปแล้ว
“ฮึ!! สภาพแบบนี้มึงจะหนีไปไหนได้!!” ชายร่างใหญ่พูดกระแทกเสียง สองเท้าก้าวเข้าไปหาเธอ
พรึบ!!
“อีบ้า!!!”
“มึงตาย!!!”
ซอนบีปาทรายในมือเข้าตาคนร้ายก่อนจะลุกขึ้นวิ่งหนีอย่างลนลาน สองมือเล็กกุมท้องที่เจ็บปวดแสนสาหัส มันเจ็บหน่วงทรมานทั้งกายและใจ
“กูบอกให้หยุด!!” คนร้ายวิ่งไล่ตามหญิงสาวที่วิ่งตรงไปยังถนนเพื่อจะขอความช่วยเหลือ...
ห้องพัก
“ซึนยอน?” สไนเปอร์เดินออกมาจากห้องน้ำต้องขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อเห็นซึนยอนเปลือยกายนอนอยู่บนเตียง
“ซึนยอนรักพี่!” ร่างอรชรเดินเข้าหาชายหนุ่มอย่างไม่มีท่าทีเขินอาย
“.....” แต่เขาเลือกที่จะเงียบเพราะตอนนี้อารมณ์ชายหนุ่มกำลังพลุ่งพล่าน สองมือกำหมัดแน่นเพราะเขาเกลียดที่สุดคือผู้หญิงแบบนี้!
“ซึนยอนไม่ดีตรงไหนคะ ทำไมพี่ไม่สนใจซึนยอนบ้าง” มือเรียวเล็กสัมผัสลูบไล้แผงอกแกร่งผ่านเสื้อคอกลมสีขาวที่ชายหนุ่มใส่อยู่
หมับ!
“ออกไปจากห้องฉันถ้าไม่อยากตาย!” เขาพูดด้วยเสียงเย็นปนโทสะ ถ้าคนที่รู้จักเขาดีจะรีบถอยห่าง
“ไม่ค่ะ! จนกว่าพี่จะเป็นของซึนยอน!” หญิงสาวไม่พูดเปล่าสองมือคล้องคอชายหนุ่ม ประกบปากจูบกลีบปากนุ่มของอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่ง
พรึบ!!!
“กูเตือนมึงแล้วนะ!” สไนเปอร์ผลักซึนยอนพร้อมชี้หน้าด่า แววตาเกรี้ยวกราดจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างรังเกียจ!
“ถึงกู! จะไม่ใช่คนดี! แต่กูก็เลือก!!” สิ้นคำพูดสไนเปอร์ก็เดินออกจากห้องเพื่อตามหาซอนบี เพราะถ้าซึนยอนเข้ามาในห้องได้แบบนี้ต้องมีเรื่องไม่ดีแน่ ๆ
“ซอนบี!!”
“ซอนบีได้ยินเปอร์ไหม!” ชายหนุ่มตะโกนเรียกหาแฟนสาว
“ซอนบี!!!” เขายังคงตะโกนเสียงดังลั่น พร้อมวิ่งไปทั่วหาดแต่กลับไม่เจอหญิงสาว
“ฮึ!! คงจะเจอหรอก! ป่านนี้พี่ซอนบีคงไปขึ้นสวรรค์กับ...” แต่เขาต้องชะงักเมื่อได้ยินซึนยอนที่วิ่งตามออกมาดูด้วยสายตาคาดคั้น
หมับ!!
“เธอทำอะไรซอนบี!!” มือหนาบีบแขนหญิงสาวอย่างแรง แรงจนเธอต้องร้องโอดครวญด้วยความเจ็บเหมือนกระดูกมันจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ
“พี่เปอร์! ซึนยอนเจ็บ!”
“กูถามว่ามึงทำอะไรซอนบี!!” สไนเปอร์ตวาดใส่ซึนยอนอย่างโกรธเกรี้ยว
“ซึนยอนไม่ได้ทำก็พี่ซอนบีนั่นแหละที่นอกใจพี่แอบนัดพบผู้ชาย!” หญิงสาวตะโกนเสียงแข็ง!
“มึงโกหก! ซอนบีไม่ใช่คนแบบนั้น!” สไนเปอร์ไม่มีทางเชื่อเพราะเขารู้จักแฟนสาวเขาดี
“ไม่เชื่อก็เรื่องของพี่! อยากโง่ก็เชิญ!”
“ปล่อย!!” หญิงสาวแกะมือเขาออกแล้วเดินหนี ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจที่ชายหนุ่มไม่สนใจ ขนาดบอกว่าพี่สาวมีคนอื่นชายหนุ่มยังเป็นห่วงพี่สาวขนาดนั้น
...ซึนยอนไม่ยอมแพ้หรอกรอก่อนเถอะรอหลักฐานชิ้นเด็ดจากยัยนับก่อนแล้วพี่จะเสียใจ!...
ซึนยอนพูดนึกคิดคนเดียวอย่างอารมณ์ดี กลับไปนอนรออยู่ที่ห้องอย่างสบายใจ
ส่วนสไนเปอร์ก็พยายามโทรหาแฟนสาวแต่ไม่มีใครรับ
นั่นยิ่งทำให้เขาแทบจะเป็นบ้าตาย
.
.
“ช่วยด้วย!!”
“ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!”
ฝ่ายซอนบีวิ่งหนีคนร้ายจนถึงถนนใหญ่ เป็นความโชคดีที่มีแสงไฟจากรถที่กำลังวิ่งมาพอดี
“มามะ มาให้พี่ชื่นใจซะดี ๆ”
แต่ไม่ทันจะหายใจได้ทั่วท้องคนร้ายก็วิ่งหอบตรงเข้ามาหาเธอพอดี
“อย่าเข้ามานะ!” หญิงสาวเริ่มอาการไม่ค่อยดีเพราะเธอตกเลือดร่างกายเริ่มอ่อนล้า
สองขาค่อย ๆ ก้าวเดินขึ้นไปบนถนน ตะโกนขอความช่วยเหลือ เพราะวันนี้มีงานประจำปี ผู้คนต่างดื่มฉลองอยู่แต่ในบ้าน
เธอเลยตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน
“ช่วยด้วย!!”
“ช่วยด้วยค่ะ!” เธอตัดสินใจยืนขวางหน้ารถคันที่วิ่งมา น้ำตาไหลอาบสองแก้ม
“โธ่เอ๊ย!! อีบ้ามึงจะไปยืนให้รถชนทำไม!” คนร้ายได้แต่มองเธอด้วยความลังเล เพราะถูกสั่งให้จัดการข่มขืนและถ่ายคลิปหญิงสาว
แต่มีคนมาเห็นแบบนี้เขาเองก็กลัวเลยเลิกล้มแผนการและวิ่งหนีเอาตัวรอด
“ช่วยด้วย!!” ซอนบียังคงร้องขอความช่วยเหลือเมื่อรถวิ่งเข้ามาใกล้
เป็นความโชคดีที่รถคันดังกล่าวเป็นรถของเพื่อนน้องสาวเธอ แต่เป็นความโชคร้ายที่ผู้หญิงอีกคนที่นั่งมาด้วยมองเธอด้วยสายตาริษยาและมองเห็นคนร้ายที่เธอว่าจ้างวิ่งหนีหายไป ยิ่งทำให้เธอรู้สึกโกรธ
...ฮึ...ฉันจะเป็นคนส่งแกไปลงนรกเองนางมารหัวใจ!...
หญิงสาวยกยิ้มมุมปากพูดในใจก่อนจะแย่งพวงมาลัยรถจากเพื่อนหนุ่มที่กำลังจะจอดรถเพราะเห็นซอนบีได้รับบาดเจ็บ!
“เฮ้ย!! ยู จะทำอะไรมันอันตราย!!” เพื่อนหนุ่มลูกครึ่งตาน้ำข้าวพยายามดึงพวงมาลัยที่ส่ายไปส่ายมา
เมื่อเพื่อนสาวคู่นอนเพื่อนซี้ ยื้อแย่งพวงมาลัยและเหยียบคันเร่งไปที่หญิงสาวที่ยืนร้องขอความช่วยเหลือ!
“...ฮึ...ตายเถอะอีบ้า!!!”
เธอหัวเราะอย่างคนเสียสติก่อนจะแย่งพวงมาลัยจากมือเพื่อนได้สำเร็จ พร้อมเร่งเครื่องพุ่งตรงไปยังซอนบีที่รู้ตัวว่ารถกำลังจะพุ่งชนตัวเองแต่เพราะเธอเสียเลือดมากตอนนี้ทั้งตัวเธอมันชาไม่สามารถขยับตัวได้
“ซอนบี ระวัง!!!!!!!!!!”
ตุ้บ!!! โครม!!
เอี๊ยด!!!!!
ร่างบางลอยไปตามแรงกระแทกห่างจากตัวรถที่พุ่งเข้าชนเธออย่างแรงไปไกลหลายร้อยเมตร
“ซอนบี!!!!!!!!” สไนเปอร์ที่วิ่งรอบหาดชนเข้ากับคนร้ายและเห็นมือถือซอนบีอยู่กับคนร้าย เขาคาดคั้นเอาคำตอบ ก่อนจะวิ่งตามหาแฟนสาวตามที่คนร้ายบอก
แต่เขามาช้าไป เขาได้แต่ยืนมองร่างระหงที่ลอยคว้างอยู่บนอากาศก่อนจะตกกระแทกลงบนพื้นถนน
“ไม่!!!!!!!”
“ฮือ!!!”
เขาร้องไห้ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด รีบวิ่งเข้าไปประคองร่างไร้วิญญาณของแฟนสาวอย่าเวทนา
“รีบออกรถสิ!”
“จะรอให้ตำรวจมาจับหรือไง!”
หญิงสาวออกคำสั่ง! ให้เพื่อนชายรีบออกรถหนี เมื่อสไนเปอร์มองมาที่รถแต่เธอก้มหลบเพราะกลัวชายหนุ่มจะเห็น
แต่มันช้าไปแล้วเพราะแค่เสี้ยววินาทีสายตาคมกริบดุจพญาเหยี่ยวเขาเห็นว่าใครนั่งอยู่บนรถและเรื่องนี้มันจะไม่จบแค่นี้
เพราะเขาจะไม่ยอมเสียลูกและเมียไปโดยที่คนผิดยังลอยนวล!
“ไม่ต้องห่วงนะเปอร์จะจัดการคนที่มันทำกับซอนบีและลูกเอง”
เขาก้มหน้ามอบจุมพิตลงบนหน้าผากมนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะอุ้มร่างบางไร้วิญญาณของแฟนสาวกลับไปที่พัก
น้ำตาลูกผู้ชายไหลอาบสองแก้มหยดแล้วหยดเล่า เขาเหมือนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต เมื่อสูญเสียทั้งเมียและลูกน้อยไปในเวลาเดียวกัน!
